Οι παλαιοί πνευματικοί έχυναν πολλούς ιδρώτες, ανεβαίνοντας στα βουνά, κατεβαίνοντας στα λαγκάδια, τρέχοντας και ζητώντας εδώ κι εκεί για να βρούν το χαμένο πρόβατο, τον αμαρτωλό που ήταν εύκολο θήραμα για τον διάβολο και βρίσκοντάς το να το σηκώνουν στους ώμους τους και να το προσφέρουν σωσμένο στον Αρχιποιμένα Χριστό, ως πολύτιμο δώρο.
Μερικοί Πνευματικοί Ποιμένες και Βοσκοί των «λογικών προβάτων» του Ιησού Χριστού, Κριτή και Θεού όμως δεν κάνουν ούτε την εξομολόγηση σωστά.
Δεν είμαι άξιος να μιλήσω για την εξομολόγηση που κάνουν κάποιοι πνευματικοί, αλλά έχω διαβάσει βιβλία των αγίων πατέρων για το πώς πρέπει να γίνεται σωστά η εξομολόγηση και για να ωφελείται αυτός που αμάρτησε και εξομολογείται.
Θα πρέπει - λένε τα βιβλία των αγίων πατέρων - ο πνευματικός να εξετάζει τις περιστάσεις που έγινε η αμαρτία:
• Ποιός είναι αυτός που αμάρτησε;
• Σε τί αμάρτησε;
• Για ποιό λόγο;
• Με ποιό τρόπο;
• Πότε;
• Πού;
• Πόσες φορές;
• Σε ποιά κατάσταση πνευματικότητας και αρετής ήταν;
• Τι έκανε μετά την αμαρτία;
Πρέπει επίσης να διδάσκει τον εξομολογούμενο για τους πονηρούς λογισμούς:
• Πόσων ειδών είναι.
• Ποιά είναι η πηγή τους.
• Ποιοί είναι οι μάταιοι και ποιοί οι ωφέλιμοι.
• Ποιές είναι οι αιτίες τους.
• Πόσες και ποιές είναι οι γιατριές των κακών λογισμών.
Αφού επισημάνει τη φύση και τις αιτίες των κακών λογισμών, θα πρέπει να αναπτύσσει τον τρόπο καταπολέμησής τους.
Πρέπει να πείσει τον χριστιανό να μισήσει την αμαρτία, άλλες φορές για τον φόβο της κόλασης κι άλλες φορές με την υπενθύμιση των αγαθών της ουράνιας βασιλείας.
Εσύ Πνευματικέ Ποιμένα και Βοσκέ, σε ποιά θέση πιστεύεις ότι θα είσαι στην βασιλεία των ουρανών;
